
1996 yılı tarihli Nuray Tekin'in öykü kitabı Korkunun Yüzleri okuyanı çok farklı coğrafyalara götürüyor. Zamansız mekanlar, ilginç kişilikler, garip olaylar var öykülerde. Şu an üstünden zaman geçtiği için belki hiçbirini anlatamam ama bildiğim bir şey varsa o da kitapta neredeyse tüm öyküler çok güzel ve her biri ayrı bir tat bırakıyor ardında. O yüzden klasik bir kitap/öykü olay örgüsü yerine zihinde bıraktığı edebi lezzetlerle hatırlanacak kitaplardan. Ruh hallerinin, gizemli durumların sisli öyküleri...Hiçbir şekilde benzerliği olmamasına rağmen gerçeküstücülüğü ile bana Julien Gracq'ın Argol Şatosu'nda kitabını anımsattı...
Bu tür bloglarda kitabımdan güzel sözlerle bahsedilmesi beni çok mutlu etti. Teşekkür ederim. Sevgiler
YanıtlaSilGüzel öyküleriniz için ben teşekkür eder, başarılar dilerim. Sevgiler...
YanıtlaSil