Sinestezi, kelime anlamı "birleşik duyu" olan, bir duyu uyarımının başka bir duyu organını uyarması durumuna verilen ad. Örneğin sesleri renk olarak algılıyorsanız, sinesteziksiniz demek oluyor. Isaac Newton, evrimci Charles Darwin'in ilim irfan sahibi, bilim insanı dedesi Erasmus Darwin ünlü sinesteziklerden.
İş duyular olunca sinestezinin sanatta yansımaları olması kaçınılmazdır. Yalnız şu ayrımı yapmak gerekir: Sinesteziklerin algılarına göre oluşturduğu sanat eserleri ve normal sanat izleyicisinde sinestezik çağrışımlar uyandırmak üzere kurgulanmış sanat eserleri. İlkine örnek sanatçı ve sinestezik Carol Steen'i verebiliriz. İkinci duruma örnek ise soyut resmin ekolü Wassily Kandinsky'yi örnek verebiliriz. Kendisi resme bakanın ruhunda renkler ve formlarla müzik notalarının yarattığına benzer etkiler yaratmayı amaçlamıştır. Sinestezinin edebiyattaki yansımalarına en ünlü örnekler ise romanda Nabokov, şiirde Rimbaud denebilir. Nabokov'un doğuştan sinestezik lakin Rimbaud'un sinestezik olduğuna dair bir bilgi bulunmadığından ondaki algı karışmasının absinthe ile ilgili olması kuvvetle muhtemel görünüyor.
Bu uzun girizgahtan sonra gelelim kitabın konusuna. Noel Burun bir sinesteziktir. Babasından kalan laboratuvarda takılmakta, bir yandan da kitabın anlatıcısı Dr. Vorta için çalışmaktadır. Eğitimi annesinin alzheimer olması ile yarıda kalmıştır ve annesine bakmak için onun yanına taşınarak ona uygun bir düzeni benimsemiştir. Arkadaşı Norval, Noel'in çok benzeyen ama onun yakışıklı ve çekici versiyonudur. Dr. Vorta'nın kliniğinde tanışmış arkadaş olmuşlardır. Norval üzerinde çalıştığı sanat projesini vaktinde tamamlarsa para alacaktır bunun için alfabedeki sıraya uyarak isimlerinin başharflerine göre kadınlarla tek seferlik ilişkiler yaşamakta bir daha da onları aramamaktadır. Derken ortya iki karakter daha çıkar. Biri çılgın Tyler Durdenımsı enteresan bilgilere sahip yarı deli JJ, diğeri eski sinema yıldızı İranlı Samira'dır. Norval projesinde S harfine gelmiştir, Samira Norval'a ilgi duymakta ama projesinden dolayı endişelenmektedir, Noel abayı Semira'ya yakmıştır, JJ ise postu Noel'in evine sermiştir. Hep birlikte Noel'in annesini hafızasına kavuşturmak için el ele verirler.
Aman aman süper bir kitap olmasa da bir şekilde okunabilen bir kitap. En sevdiğim yanı kendi kendiyle dalga geçebilmesi ve foyasını açık edebilme cesareti idi. Aşk sarhoşu diye bir film vardı geçen sene. Zaten tür olarak romantik duygusal film sevmeyen bana resmen işkence olmuştu. Şimdi film ne alaka derseniz, o filmle ilgili en önemli şey artık alttan alta verilen reklamın burada resmen gözümüze sokulmasıydı. Pfizer kendine upuzun bir reklam filmi çekmiş de vizyona sokmuştu sanki. Ve film parkinson hastalığı hakkındaydı. Buradaki benzerlik ise kitap boyunca yinelenen alzheimer değil, onun yerine kendi kendine açıkça belirttiği gibi Maxwell house kahvelerinin reklamını kör parmağım gözüne yapması. Buna karşın kitabı ana konusunun ilaç şirketlerinin işe yaramaz olduğu ve bitkilerle yapılan doğru karışımlarla mucizeler yaratılabileceği olması da ilginç.
JJ'in kitap basım serüveni kitabın en sevdiğim yeriydi. Kitabı hiçbir yerde basılmayan sürekli reddedilen JJ sonunda bankadan kredi çekip kitabını kendi basmaya karar verir. Bir halkla ilişkiler parodisi olarak tanımladığı kitabın arka kapak yazıları beni benden aldı. Yayınevi izin vermediği için alıntı yapamayacağım ama merak eden 206-207. sayfalardan okuyabilir. (JJ'in soyadı Yelle bu arada.) Aile üyelerinin övgülerinin yer aldığı yazılar ile banka kredi yetkilisinin temennisi okumak gerekiyor:)
Son kısımdaki Noel'in tv'deki bilgi yarışmasına katılması ise bana direk Anthony Burgess'in Bir Elin Sesi Var'daki fotoğrafik hafızalı karakterini hatırlattı. Güzel kitaptı o da.
Bu arada son bir not kapak gayet başarılı olmuş, insana enerji veriyor, yapanın eline sağlık...